Το παραμύθι της Ανάσας
Με κοινή αφετηρία την αγάπη μας για το θέατρο και τον εκπαιδευτικό του χαρακτήρα, κάνουμε παραστάσεις για τα παιδιά και τους νέους.
Σκοπός μας είναι να ξεδιπλώσουμε αλήθειες μπροστά στα μάτια των θεατών, χωρίς διδακτισμό, αλλά με ειλικρίνεια και δυνατούς συμβολισμούς. Να δώσουμε τροφή για σκέψη και να δημιουργήσουμε τις εικόνες που θα κουβαλούν στη βαλίτσα της ζωής τους και θα οδηγούν τα βήματά τους.
Αγγίζουμε κρίσιμα θέματα που τους απασχολούν καθημερινά και τα ζωντανεύουμε στη σκηνή αφήνοντας εκτεθειμένη κάθε πτυχή τους, ώστε οι θεατές να σκεφτούν, να αισθανθούν και να αποκτήσουν την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται ώστε μόνοι τους τελικά να πάρουν τις σωστές αποφάσεις.
Γιατί καρυδότσουφλο;
Μπορεί οι μεγάλοι να το έχουμε ξεχάσει, αλλά τα παιδιά δε χρειάζονται πολλά για να παίξουν, για να δημιουργήσουν, για να ζήσουν ευτυχισμένα. Μπορούν με τη φαντασία τους, ένα μικρό καρυδότσουφλο, να το μεταμορφώσουν σε όχημα και να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο και πέρα από αυτόν.
Εκεί μπαίνουμε κι εμείς, σε κάθε μας βήμα πάνω στη θεατρική σκηνή και γινόμαστε πάλι παιδιά.
Με κοινή αφετηρία την αγάπη μας για το θέατρο και τον εκπαιδευτικό του χαρακτήρα, κάνουμε παραστάσεις για τα παιδιά και τους νέους.
Σκοπός μας είναι να ξεδιπλώσουμε αλήθειες μπροστά στα μάτια των θεατών, χωρίς διδακτισμό, αλλά με ειλικρίνεια και δυνατούς συμβολισμούς. Να δώσουμε τροφή για σκέψη και να δημιουργήσουμε τις εικόνες που θα κουβαλούν στη βαλίτσα της ζωής τους και θα οδηγούν τα βήματά τους.
Αγγίζουμε κρίσιμα θέματα που τους απασχολούν καθημερινά και τα ζωντανεύουμε στη σκηνή αφήνοντας εκτεθειμένη κάθε πτυχή τους, ώστε οι θεατές να σκεφτούν, να αισθανθούν και να αποκτήσουν την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται ώστε μόνοι τους τελικά να πάρουν τις σωστές αποφάσεις.
Γιατί καρυδότσουφλο;
Μπορεί οι μεγάλοι να το έχουμε ξεχάσει, αλλά τα παιδιά δε χρειάζονται πολλά για να παίξουν, για να δημιουργήσουν, για να ζήσουν ευτυχισμένα. Μπορούν με τη φαντασία τους, ένα μικρό καρυδότσουφλο, να το μεταμορφώσουν σε όχημα και να ταξιδέψουν σε όλο τον κόσμο και πέρα από αυτόν.
Εκεί μπαίνουμε κι εμείς, σε κάθε μας βήμα πάνω στη θεατρική σκηνή και γινόμαστε πάλι παιδιά.
Μια κουβαρίστρα βάλαμε για ρόδες.
Ζέψαμε δυο μυρμήγκια και φορτώσαμε τριφύλλι...
Σε κανέναν μην πεις που πηγαίνουμε."
Γιάννης Ρίτσος